ข้ามไปเนื้อหา

ปุโรหิต

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

จากเขมร បុរោហិត (บุโรหิต) หรือ បរោហិត (บโรหิต), จากสันสกฤต पुरोहित (ปุโรหิต) หรือบาลี ปุโรหิต; เทียบลาว ປະໂລຫິດ (ปะโลหิด), พม่า ပုရောဟိတ် (ปุเราหิต์), ไทใหญ่ ပရေႃးႁဵၵ်ႈ (ปร๊อ̂เห้ก)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ปุ-โร-หิด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbpù-roo-hìt
ราชบัณฑิตยสภาpu-ro-hit
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pu˨˩.roː˧.hit̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ปุโรหิต

  1. พราหมณ์ประจำราชสำนัก มีหน้าที่ให้คำปรึกษาในทางขนบธรรมเนียมและจารีตประเพณี และทำพลีกรรมบูชาในลัทธิพิธีศักดิ์สิทธิ์
    กษัตริย์นครนี้ มีปุโรหิตและโหรอยู่รอบข้างคอยปกป้อง คอยทำพิธี และคอยทำหนักให้เป็นเบา
  2. (ไบเบิล) ผู้ที่ดำเนินพิธีและหน้าที่ทางศาสนาในศาสนาที่ไม่ใช่ศาสนาคริสต์[1]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. Oxford University Press. (2023). Priest. In New Oxford American Dictionary.

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ปุโรหิต

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨷᩩᩁᩮᩣᩉᩥᨲ᩺ (บุเราหิต์)