หนุ
(เปลี่ยนทางจาก พระหนุ)
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต हनु (หนุ, “คาง; ขากรรไกร”) หรือภาษาบาลี หนุ (“คาง; ขากรรไกร”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | หะ-นุ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hà-nú |
| ราชบัณฑิตยสภา | ha-nu | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ha˨˩.nuʔ˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]หนุ
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
คำนาม
[แก้ไข]หนุ ญ.
การผันรูป
[แก้ไข]ตารางการผันรูปของ "หนุ" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | หนุ | หนุโย หรือ หนู |
| กรรมการก (ทุติยา) | หนุํ | หนุโย หรือ หนู |
| กรณการก (ตติยา) | หนุยา | หนูหิ หรือ หนูภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | หนุยา | หนูนํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | หนุยา | หนูหิ หรือ หนูภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | หนุยา | หนูนํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | หนุยา หรือ หนุยํ | หนูสุ |
| สัมโพธนการก (อาลปนะ) | หนุ | หนุโย หรือ หนู |
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาสันสกฤต
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาบาลี
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาบาลี
- สัมผัส:ภาษาไทย/uʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 2 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่ใช้ในบทร้อยกรอง
- ราชาศัพท์ภาษาไทย
- คำหลักภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลี
- คำนามภาษาบาลีในอักษรไทย