วิภักติ
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ยืมโดยเรียนรู้จากภาษาสันสกฤต विभक्ति (วิภกฺติ, “การแบ่ง, การแจก, การจำแนก”)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | วิ-พัก-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wí-pák-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | wi-phak-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /wi˦˥.pʰak̚˦˥.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
วิภักติ
- (ภาษาหนังสือ) การแบ่ง, การจัดเป็นพวก, การจำแนก
- (ไวยากรณ์) ประเภทคำในภาษาบาลีเป็นต้นที่แปลงท้ายคำแล้วเพื่อบอกการกหรือกาล