เปา

ดูเพิ่ม: เป่า, เป้า, และ เป๋า

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		เปา
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpao
	ราชบัณฑิตยสภา	pao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/paw˧/^{(สัมผัส)}

ยืมมาจากภาษาจีน 包子／包子 (bāozi) หรือตัดมาจาก ซาลาเปา

เปา (คำลักษณนาม ใบ หรือ ลูก)

(โบราณ, ภาษาปาก) ซาลาเปา
บู๊สงเอาขนมเปามาหักออกดู ถามเจ้าของว่า ขนมนี้ทำด้วยเนื้อคนหรือสุนัข
(ซ้องกั๋ง)

ยืมมาจากภาษาจีน 包／包 (bāo) ซึ่งเป็นแซ่ของ เปาบุ้นจิ้น

เปา (คำลักษณนาม คน)

เปา

เปา