ด้าย

ดูเพิ่ม: ดาย

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *C̥.daːjꟲ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨯ᩶ᩣ᩠ᨿ (ด้าย), เขิน ᨯ᩶ᩣ᩠ᨿ (ด้าย), ลาว ດ້າຍ (ด้าย), ไทลื้อ ᦡᦻᧉ (ด้าย), ไทใหญ่ လၢႆႈ (ล้าย, “ผ้าไหม”), อาหม 𑜓𑜩 (ดย์, “ด้าย”) หรือ 𑜃𑜩 (นย์, “ผ้าไหม”) หรือ 𑜎𑜩 (ลย์, “ผ้าไหม”), จ้วง ndaij (ด้าย, “ต้นปอ, ป่าน”), จ้วงแบบหนง ndaij

การแบ่งพยางค์		ด้าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dâai
	ราชบัณฑิตยสภา	dai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/daːj˥˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ได้

ด้าย (คำลักษณนาม เส้น หรือ หลอด)