เอียน

ดูเพิ่ม: เอย็น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เอียน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	iian
	ราชบัณฑิตยสภา	ian
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔia̯n˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

คำนาม

เอียน

1. ชวนให้คลื่นไส้ (มักใช้แก่รสหวาน)
2. เบื่อมาก

   ฉันเอียนหน้าเขาเต็มทีแล้ว

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩋ᩠ᨿ᩵ᩁ (อย่ร) หรือ ᩀ᩠ᨿ᩵ᩁ (ย̱ย่ร), ภาษาอีสาน เอียน, ภาษาลาว ອ່ຽນ (อ่ย̂น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦊᧃᧈ (เหฺย่น), ภาษาไทใหญ่ ယဵၼ်ႇ (เย่น), ภาษาไทใต้คง ᥕᥥᥢᥱ (เย่น)

รูปแบบอื่น

• เอี่ยน, เหยี่ยน

คำนาม

เอียน

1. (ล้าสมัย) ปลาไหลนา

ภาษาอีสาน

รูปแบบอื่น

• (ตามนิรุกติศาสตร์) เอี่ยน

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เอียน หรือ เอี่ยน หรือ เหยี่ยน, ภาษาคำเมือง ᩋ᩠ᨿ᩵ᩁ (อย่ร) หรือ ᩀ᩠ᨿ᩵ᩁ (ย̱ย่ร), ภาษาลาว ອ່ຽນ (อ่ย̂น), ภาษาไทลื้อ ᦵᦊᧃᧈ (เหฺย่น), ภาษาไทใหญ่ ယဵၼ်ႇ (เย่น), ภาษาไทใต้คง ᥕᥥᥢᥱ (เย่น)

คำนาม

เอียน

1. ปลาไหลนา