เฮีย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เฮีย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hiia |
| ราชบัณฑิตยสภา | hia | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /hia̯˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 兄／兄 (hian1, “พี่ชาย”)[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร ហ៊ា (ห̃า)
คำนาม[แก้ไข]
เฮีย
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
แผลงมาจาก เหี้ย
คำนาม[แก้ไข]
เฮีย
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ Joanna Rose McFarland (2021), chapter Chapter 3: Language Contact and Lexical Changes in Khmer and Teochew in Cambodia and Beyond, in Chia, Caroline; Hoogervorst, Tom, editors, Sinophone Southeast Asia: Sinitic Voices across the Southern Seas (Chinese Overseas: History, Literature, and Society; 20 [Open Access])[1], Brill, →ISBN, page 102