โกย
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | โกย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gooi |
| ราชบัณฑิตยสภา | koi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːj˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา[แก้ไข]
โกย (คำอาการนาม การโกย)
- อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ
- ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก
- (ภาษาปาก, สแลง) หนีไปโดยเร็ว[1]
- โกยกันเถอะ ครูมาโน่นแล้ว
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำสลับอักษร[แก้ไข]
อ้างอิง[แก้ไข]
- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 18.