โกย
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โกย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gooi |
| ราชบัณฑิตยสภา | koi | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koːj˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]โกย (คำอาการนาม การโกย)
- อาการที่ใช้มือหรือสิ่งอื่นคุ้ยหรือกวาดสิ่งต่าง ๆ เช่น ข้าว ถ่าน มาทีละมาก ๆ
- ขนหรือรวบเอาไปเป็นจำนวนมาก
- (ภาษาปาก, สแลง) หนีไปโดยเร็ว[1]
- โกยกันเถอะ ครูมาโน่นแล้ว
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำสลับอักษร
[แก้ไข]อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 18.