โคตร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาเขมร គោត្រ (โคตฺร), จากภาษาสันสกฤต गोत्र (โคตฺร)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โคด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkôot
ราชบัณฑิตยสภาkhot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰoːt̚˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงโฆษ

คำนาม[แก้ไข]

โคตร

  1. วงศ์สกุล, เผ่าพันธุ์, ต้นสกุล
    โคตมโคตร
  2. นำไปใช้ในความหมายไม่สุภาพหรือเป็นคำด่าในบางที
    ก่นโคตร

คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

โคตร

  1. (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย) มากอย่างยิ่ง (ใช้กับปริมาณ ความใหญ่ เป็นต้น)
    โคตรเพชร
    โคตรตะพาบ

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

โคตร

  1. (ภาษาปาก, สแลง, หยาบคาย) มากอย่างยิ่ง[1]
    ข้อสอบวันนี้โคตรยาก
    โคตรน่ารัก
    โคตรอร่อย
    โคตรฮา

การใช้[แก้ไข]

  • ปกติเมื่อพูดสามารถใช้ "โคตร" นำหน้าหรือต่อท้ายกริยาหรือคุณศัพท์ที่ต้องการขยายได้
    เสื้อผ้าร้านนี้แพงโคตร
    เสื้อผ้าร้านนี้โคตรแพง

อ้างอิง[แก้ไข]

  1. ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 1 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส, 2553. หน้า 37.