โห่

ดูเพิ่ม: โห

ภาษาไทย

รากศัพท์

เลียนเสียงธรรมชาติ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โห่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hòo
	ราชบัณฑิตยสภา	ho
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/hoː˨˩/(สัมผัส)

คำอุทาน

โห่

1. เสียงที่เปล่งออกมาดังเช่นนั้น เป็นเสียงนำเพื่อแสดงความพร้อมเพรียงในการรื่นเริงหรือการมงคลเป็นต้น
2. เสียงที่เปล่งออกมาแสดงความไม่พอใจ

คำกริยา

โห่ (คำอาการนาม การโห่)

1. ทำเสียงเช่นนั้น
2. โดยปริยายหมายความว่า เย้ยให้ โดยทำเสียงเช่นนั้น