ไพฑูรย์
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากสันสกฤต वैडूर्य (ไวฑูรฺย); ร่วมรากกับ เบริล
รากศัพท์
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ไพ-ทูน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pai-tuun |
| ราชบัณฑิตยสภา | phai-thun | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰaj˧.tʰuːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ไพฑูรย์