จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
อาจร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย พลั้ง; อาจร่วมรากกับ ພັ້ງ (พั้ง)
ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ການສະພັ້ງ)
- (อกรรม) ลืมหลับตา, หลับขณะลืมตาอยู่
- (อกรรม) ลืมสติ
- (อกรรม) ค้าง
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ຄວາມສະພັ້ງ)
- ซึ่งไม่รู้สึกตัว, ซึ่งมีจิตที่ไร้สำนึก, ซึ่งหลงลืม
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
ສະພັ້ງ • (สะพั้ง) (คำอาการนาม ຄວາມສະພັ້ງ)
- ในขณะที่ลืมตาอยู่