กวัด

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ก̄วด และ กวด

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วง gvaet (กวัด, กระดิก, สะบัด), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gvaet (กวัด, กระดิก, สะบัด)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์กฺวัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgwàt
ราชบัณฑิตยสภาkwat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kwat̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

กวัด (คำอาการนาม การกวัด)

  1. จับด้ามวัตถุแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคำ แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว

ภาษาเขมรเหนือ[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

เทียบภาษาเขมร ក្រវាត់ (กฺรวาต̍)

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

กวัด

  1. คาด, ผูก (ที่เอว)