ดูด
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀduːtᴰ¹ᴸ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ດູດ (ดูด), ไทลื้อ ᦡᦳᧆᧈ (ดุ่ด), ไทใหญ่ လုတ်ႇ (ลุ่ต) และ ႁုတ်ႇ (หุ่ต), ไทใต้คง ᥘᥧᥖᥴ (ลู๋ต), พ่าเก ꩫုတ် (นุต์) และ ꩭုတ် (หุต์), อาหม 𑜓𑜤𑜄𑜫 (ดุต์), จ้วงแบบหนง ndut หรือ ndit, จ้วงแบบจั่วเจียง ndoet (ดด-ดูด)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ดูด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dùut |
| ราชบัณฑิตยสภา | dut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /duːt̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ดูด (คำอาการนาม การดูด)