ก้างขวางคอ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ก้าง-ขฺวาง-คอ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gâang-kwǎang-kɔɔ |
| ราชบัณฑิตยสภา | kang-khwang-kho | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kaːŋ˥˩.kʰwaːŋ˩˩˦.kʰɔː˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ก้างขวางคอ
- (สำนวน) ผู้ขัดขวางมิให้ทำการได้สะดวก, ผู้ขัดขวางให้ผู้อื่นเสียประโยชน์
- (สำนวน) ผู้ที่กีดขวางทำให้คู่รักจีบกันไม่สะดวก, พูดย่อว่า กขค.
- เขาจะจีบกันเธอก็ไปนั่งเป็นก้างขวางคอเขาอยู่ได้
คำพ้องความ
[แก้ไข]- (2, อักษรย่อ) กขค.
อ้างอิง
[แก้ไข]- ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 8.