ก้าง

ดูเพิ่ม: ก̂าง, กาง, ก่าง, และ ก๋าง

ภาษาไทย

(1) ก้างปลา

(2) ปลาก้าง

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kaːŋꟲ, จากภาษาจีนยุคกลาง 鯁 (MC kaengX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ກ້າງ (ก้าง), ภาษาคำเมือง ᨠ᩶ᩣ᩠ᨦ (ก้าง), ภาษาไทใหญ่ ၵၢင်ႈ (ก้าง)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gangj, ภาษาจ้วง gangj

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ก้าง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gâang
	ราชบัณฑิตยสภา	kang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kaːŋ˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ก้าง

1. ส่วนแข็งที่ประกอบเป็นโครงร่างของปลา โดยปรกติหมายเอาชิ้นที่แหลมเล็ก ๆ
2. ชื่อปลาน้ำจืดชนิด Channa gachua ในวงศ์ Channidae คล้ายปลาช่อนหรือปลากระสงซึ่งเป็นปลาสกุลเดียวกัน เว้นแต่ปลาก้างนั้นเกล็ดข้างตัวมีราว 41-45 เกล็ด ขอบครีบต่าง ๆ เป็นสีส้ม

คำพ้องความ

• (1) ขี้ก้าง

ลูกคำ

• ก้างปลา
• ปลาก้าง

คำกริยา

ก้าง

1. (ร้อยกรอง) กั้ง, กั้น, ขวาง

   สองท้าวยินสองสายใจ จักก้างกลใด บดีบันโดยดังถวิล — สรรพสิทธิ์คำฉันท์ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระปรมานุชิตชิโนรส ทรงนิพนธ์ ฉบับหอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๗

ลูกคำ

• ก้างขวางคอ