ข้ามไปเนื้อหา

ขุม

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ขม, ขมุ, ขิม, และ ข่ม

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.kumᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC khomX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ขุม, ภาษาลาว ຂຸມ (ขุม), ภาษาไทใหญ่ ၶုမ် (ขุม), ภาษาไทดำ ꪄꪴꪣ (ฃุม), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥛᥴ (ฃู๋ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาจ้วง gumz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kumq

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ขุม
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkǔm
ราชบัณฑิตยสภาkhum
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰum˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

[แก้ไข]

ขุม

  1. หลุม, ใช้ในบางลักษณะ
    ขุมขน
    ขุมนรก
  2. แหล่งที่เกิดที่เก็บ
    ขุมทรัพย์

คำลักษณนาม

[แก้ไข]

ขุม

  1. ใช้เรียกหน่วยที่ต่อรองกันในการพนันคราวหนึ่งเช่น 5 เอา 1 เป็นหน่วยหนึ่ง เรียกว่า ขุมหนึ่ง

ภาษาญ้อ

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ขุม

  1. หลุม

ภาษาอีสาน

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *C̬.kumᴬ, จากภาษาจีนยุคกลาง (MC khomX); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ขุม, ภาษาลาว ຂຸມ (ขุม), ภาษาไทใหญ่ ၶုမ် (ขุม), ภาษาไทดำ ꪄꪴꪣ (ฃุม), ภาษาไทใต้คง ᥑᥧᥛᥴ (ฃู๋ม), ภาษาอาหม 𑜁𑜤𑜪 (ขุํ), ภาษาจ้วง gumz, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kumq

คำนาม

[แก้ไข]

ขุม

  1. หลุม