นักท่องเที่ยว
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
นัก + ท่องเที่ยว
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | นัก-ท็่อง-เที่ยว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nák-tɔ̂ng-tîao |
| ราชบัณฑิตยสภา | nak-thong-thiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nak̚˦˥.tʰɔŋ˥˩.tʰia̯w˥˩/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
นักท่องเที่ยว (คำลักษณนาม คน)
- บุคคลที่เดินทางจากท้องที่อันเป็นถิ่นที่อยู่โดยปรกติของตนไปยังท้องที่อื่นเป็นการชั่วคราวด้วยความสมัครใจ และด้วยวัตถุประสงค์อันมิใช่เพื่อไปประกอบอาชีพหรือหารายได้ เช่น การพักผ่อนหย่อนใจ การศึกษาหาความรู้ การบันเทิง