บุบ
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ບຸບ (บุบ), คำเมือง ᨷᩩᨷ (บุบ), เขิน ᨷᩩ᩠ᨷ (บุบ), ไทลื้อ ᦢᦳᧇ (บุบ), ไทใหญ่ မုပ်း (มุ๊ป), ဝုပ်း (วุ๊ป), မူပ် (มูป), หรือ ဝူပ်း (วู๊ป); เทียบภาษาจ้วง mboep (บบ)
Jonsson (1991) ได้แนะนำว่ามาจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀbupᴰ³ˢ แต่คำร่วมเชื้อสายมีแค่บางส่วน
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | บุบ | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bùp |
ราชบัณฑิตยสภา | bup | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bup̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | บุพ |
คำกริยา
[แก้ไข]บุบ (คำอาการนาม การบุบ)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]บุบ (คำอาการนาม ความบุบ)
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /bup˨˦/
คำกริยา
[แก้ไข]บุบ (คำอาการนาม การบุบ)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/up̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- พาลินโดรมภาษาไทย
- ไทย entries with incorrect language header
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- พาลินโดรมภาษาคำเมือง
- คำเมือง entries with incorrect language header
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง