ข้ามไปเนื้อหา

บุบ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: บีบ, บุ๋บ, บูบู, และ บู้บี้

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับลาว ບຸບ (บุบ), คำเมือง ᨷᩩᨷ (บุบ), เขิน ᨷᩩ᩠ᨷ (บุ‍บ), ไทลื้อ ᦢᦳᧇ (บุบ), ไทใหญ่ မုပ်း (มุ๊ป), ဝုပ်း (วุ๊ป), မူပ် (มูป), หรือ ဝူပ်း (วู๊ป); เทียบภาษาจ้วง mboep (บบ)

Jonsson (1991) ได้แนะนำว่ามาจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀbupᴰ³ˢ แต่คำร่วมเชื้อสายมีแค่บางส่วน

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์บุบ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbùp
ราชบัณฑิตยสภาbup
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bup̚˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงบุพ

คำกริยา

[แก้ไข]

บุบ (คำอาการนาม การบุบ)

  1. ทุบ ตำ หรือเคี้ยวเบาพอให้เป็นรอยหรือแตก
    บุบกระเทียม

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

บุบ (คำอาการนาม ความบุบ)

  1. บู้ลง, บุ๋มลง
    ขันบุบ
    แก้มบุบ

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

บุบ (คำอาการนาม การบุบ)

  1. (สกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨷᩩᨷ (บุบ)