ปฏิพจน์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ปฏิ + พจน์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ oxymoron
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ปะ-ติ-พด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-dtì-pót |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ti-phot | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ti˨˩.pʰot̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ปฏิพจน์