ปฏิพจน์

ภาษาไทย

ปฏิ +‎ พจน์; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ oxymoron

การแบ่งพยางค์		ปะ-ติ-พด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-dtì-pót
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ti-phot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/pa˨˩.ti˨˩.pʰot̚˦˥/^{(สัมผัส)}

ปฏิพจน์