พระราชบัญญัติ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

พระ +‎ ราช +‎ บัญญัติ; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ Act of Parliament, Act

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พฺระ-ราด-ชะ-บัน-หฺยัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงprá-râat-chá-ban-yàt
ราชบัณฑิตยสภาphra-rat-cha-ban-yat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰra˦˥.raːt̚˥˩.t͡ɕʰa˦˥.ban˧.jat̚˨˩/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

พระราชบัญญัติ (คำลักษณนาม ฉบับ)

  1. (กฎหมาย, เฉพาะไทย) รูปแบบของกฎหมายที่พระมหากษัตริย์ทรงตราขึ้นโดยคำแนะนำและยินยอมของฝ่ายนิติบัญญัติ, ย่อว่า พ.ร.บ.