ฟอนต์
ภาษาไทย
[แก้ไข]
รูปแบบอื่น
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | ฟ็้อน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fɔ́n |
| ราชบัณฑิตยสภา | fon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /fɔn˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ฟอนต์
- (การคอมพิวเตอร์, การพิมพ์) ลักษณะหรือรูปแบบของตัวอักขระที่เขียนหรือประดิษฐ์ขึ้น ซึ่งปกติจะมีลักษณะที่เข้ากันเป็นชุด ๆ