ชุด
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ชุด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | chút |
| ราชบัณฑิตยสภา | chut | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /t͡ɕʰut̚˦˥/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ชุด
- เครื่องดักปลาชนิดหนึ่ง ถักด้วยเถาวัลย์เป็นตา ๆ
- สิ่งที่ถักด้วยหวายเป็นตาห่าง ๆ รูปทรงกระบอก สำหรับใส่หมู
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ชุด
- ด้ายหรือนุ่นเป็นต้นสำหรับเป็นเชื้อให้ไฟติดในเวลาตีหินเหล็กไฟเป็นต้น
- อุปกรณ์คาดหน้าท้อง บรรจุผงถ่าน ใช้จุดสำหรับให้ความร้อนแทนการอยู่ไฟ
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ชุด
- ของที่จัดให้เข้ากันเป็นสำรับ
- ชุดน้ำชา
- สิ่งที่จัดไว้ให้ใช้ด้วยกัน
- ชุดรับแขก
- คนที่เป็นพวกเดียวกันได้
- การแสดงที่ไม่จับเป็นเรื่องราว
- ชุดระบำรำฟ้อน
- ชุดเบิกโรง
- การแสดงตอนหนึ่ง ๆ ของโขนเป็นต้น
- ชุดพรหมาสตร์
- ชุดนางลอย
- เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้ใช้ในโอกาสต่าง ๆ
- ชุดเจ้าสาว
- ชุดสากล
- ชุดว่ายน้ำ
- การบรรเลงเพลงไทยซึ่งมีทำนองคล้ายคลึงกัน
- ชุดจีน
- ชุดแขก
คำลักษณนาม[แก้ไข]
ชุด