เชื้อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เชอ และ เชื่อ

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩᩮᩬᩥ᩶ᩋ (เชอิ้อ), ภาษาลาว ເຊື້ອ (เซื้อ), ภาษาไทลื้อ ᦵᦋᦲᧉ (เชี้), ภาษาไทดำ ꪹꪋ꫁ (เจ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိူဝ်ႉ (เจิ๎ว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cwex (เชื้อ, บรรพบุรุษ)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์เชื้อ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchʉ́ʉa
ราชบัณฑิตยสภาchuea
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰɯa̯˦˥/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

เชื้อ

  1. สิ่งที่เป็นต้นเหตุทำให้เกิดสิ่งอื่น ๆ ที่มีลักษณะทำนองเดียวกัน
    เชื้อไฟ
    เชื้อเหล้า
  2. ผู้ที่สืบวงศ์วานว่านเครือเผ่าพันธุ์ต่อ ๆ กันมา
    มีเชื้อจีน
    มีเชื้อแขก

คำลักษณนาม[แก้ไข]

เชื้อ

  1. (ล้าสมัย) อย่าง
    3 เชื้อ
    3 อย่าง

คำกริยา[แก้ไข]

เชื้อ

  1. เชิญ, มักใช้เข้าคู่กับคำ เชิญ เป็น เชื้อเชิญ
    สาวใช้เชื้อชูไป
    (ม. คำหลวง ทศพร)
  2. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่งที่มักใช้เนื่องในการอธิษฐาน

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

เชื้อ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨩᩮᩬᩥ᩶ᩋ (เชอิ้อ)