เปราะ

ภาษาไทย

เหง้าของเปราะ (รากศัพท์ 1)

มะเขือเปราะ (รากศัพท์ 2)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เปฺราะ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bprɔ̀
	ราชบัณฑิตยสภา	pro
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/prɔʔ˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากเขมร ប្រោះ (บฺโระ, “Kaempferia galanga”)

คำนาม

เปราะ

1. ชื่อไม้ล้มลุกมีเหง้าชนิด Kaempferia galanga L. ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้าและใบมีกลิ่นหอม ใช้เป็นอาหารและทำยาได้

คำพ้องความ

• เปราะหอม
• หอมเปราะ
• ว่านหอม
• ว่านตีนดิน
• ข่ามาราบา

รากศัพท์ 2

แผลงมาจาก เผาะ

คำคุณศัพท์

เปราะ (คำอาการนาม ความเปราะ)

1. หักง่าย, แตกง่าย

   ไส้ดินสอเปราะ

คำนาม

เปราะ

1. (มะเขือ~) ชื่อมะเขือพันธุ์หนึ่งของชนิด Solanum melongena L. ในวงศ์ Solanaceae