มิด
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาจีนยุคกลาง 密 (MC mit); เทียบภาษาเวียดนาม mít และ mịt
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | มิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | mít |
| ราชบัณฑิตยสภา | mit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /mit̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | มิตร มิศร์ | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]มิด (คำอาการนาม ความมิด)
- อาการที่ลับหายไปหรือทำให้ลับหายไปจนหมดสิ้น, สนิท
- ปิดประตูให้มิด
- ใช้เป็นกริยาหมายถึง อาการอย่างนั้น
- มิดน้ำ
- มิดหัว