ศูนย์กลาง

ภาษาไทย

รากศัพท์

ศูนย์ +‎ กลาง

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สูน-กฺลาง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǔun-glaang
	ราชบัณฑิตยสภา	sun-klang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/suːn˩˩˦.klaːŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

ศูนย์กลาง

1. (จุด~) จุดที่อยู่ตรงใจกลางของวงกลมหรือวงรี ซึ่งเป็นจุดกึ่งกลางของคอร์ดทุกเส้นที่ผ่านจุดนั้น, จุดรวม (คำลักษณนาม: จุด)
2. แหล่งกลาง, ศูนย์ ก็ว่า (คำลักษณนาม: ศูนย์ หรือ แหล่ง หรือ แห่ง)

   กรุงเทพมหานครเป็นศูนย์กลางการค้าขาย

คำเกี่ยวข้อง

• เส้นผ่านศูนย์กลาง / เส้นผ่าศูนย์กลาง
• ส่วนกลาง