สุภาษิต
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सुभाषित (สุภาษิต, “ที่พูดไว้ดีแล้ว”); เทียบเท่า สุ + ภาษิต
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | สุ-พา-สิด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sù-paa-sìt |
| ราชบัณฑิตยสภา | su-pha-sit | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /su˨˩.pʰaː˧.sit̚˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]สุภาษิต