อธิการ
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अधिकार (อธิการ) หรือภาษาบาลี อธิการ
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | อะ-ทิ-กาน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | à-tí-gaan |
| ราชบัณฑิตยสภา | a-thi-kan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔa˨˩.tʰi˦˥.kaːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]อธิการ
- (ภาษาหนังสือ) อำนาจ, การปกครอง, ความบังคับบัญชา
- (ภาษาหนังสือ) ตำแหน่ง, หน้าที่, กิจการ, ภาระ
- (ภาษาหนังสือ) สิทธิ, ความชอบธรรม
- เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า พระอธิการ
- เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบล ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า เจ้าอธิการ
- ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในวิทยาลัย