อธิการ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अधिकार (อธิการ) หรือภาษาบาลี อธิการ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อะ-ทิ-กาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	à-tí-gaan
	ราชบัณฑิตยสภา	a-thi-kan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔa˨˩.tʰi˦˥.kaːn˧/(สัมผัส)

คำนาม

อธิการ

1. (ภาษาหนังสือ) อำนาจ, การปกครอง, ความบังคับบัญชา
2. (ภาษาหนังสือ) ตำแหน่ง, หน้าที่, กิจการ, ภาระ
3. (ภาษาหนังสือ) สิทธิ, ความชอบธรรม
4. เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า พระอธิการ
5. เรียกพระที่ดำรงตำแหน่งพระอุปัชฌาย์หรือเจ้าคณะตำบล ซึ่งไม่มีสมณศักดิ์อย่างอื่น ว่า เจ้าอธิการ
6. ตำแหน่งสูงสุดของผู้บริหารในวิทยาลัย