อัตราส่วน

ภาษาไทย

รากศัพท์

อัตรา +‎ ส่วน; เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ ratio

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		อัด-ตฺรา-ส่วน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	àt-dtraa-sùuan
	ราชบัณฑิตยสภา	at-tra-suan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔat̚˨˩.traː˧.sua̯n˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

อัตราส่วน

1. เกณฑ์เปรียบเทียบปริมาณของของอย่างเดียวกันหรือต่างกัน เพื่อจะได้ทราบว่าปริมาณแรกเป็นเศษส่วนเท่าใดของปริมาณหลัง

   อัตราส่วนของนายแพทย์ 1 คน ต่อประชาชน 250 คน

   อัตราส่วนของนักศึกษา 1 คน ต่อหนังสือในห้องสมุด 5 เล่ม

2. การเปรียบเทียบปริมาณที่เป็นของอย่างเดียวกัน เพื่อให้ทราบว่าปริมาณแรกเป็นกี่เท่าของปริมาณหลัง หรือเป็นเศษส่วนเท่าใดของปริมาณหลัง

   จำนวนผู้ใช้หนังสือในห้องสมุดกับจำนวนเจ้าหน้าที่ห้องสมุดบางแห่งคิดเป็นอัตราส่วน 100 : 1

   ครูกับนักเรียนควรจะมีอัตราส่วนไม่เกิน 1 : 40