แหย่

ดูเพิ่ม: แหย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແຫຍ່ (แหย่), ไทดำ ꪵꪐ꪿ (แห‍ญ่)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		แหฺย่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	yɛ̀ɛ
	ราชบัณฑิตยสภา	yae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/jɛː˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

แหย่ (คำอาการนาม การแหย่)

1. เอานิ้วมือหรือปลายไม้เป็นต้นแยงเข้าไป
2. เย้า, ทำให้เกิดความรำคาญหรือไม่สงบอยู่ได้
3. ลองดูชั้นเชิง