ลอง
ดูเพิ่ม: ล่อง
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ลอง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | lɔɔng |
| ราชบัณฑิตยสภา | long | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lɔːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำนาม[แก้ไข]
ลอง
- ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน
- ลองพระสุพรรณราช
- สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับใส่ศพนั่ง รูปทรงกระบอก ก้นสอบ ปากผาย มีฐานและฝาทรงมัณฑ์ ทำด้วยเงินหรือทองแดง ใช้ทรงพระบรมศพ พระศพ หรือศพ ตั้งอยู่ในพระโกศหรือโกศ
การใช้[แก้ไข]
(2) ราชาศัพท์ใช้ว่า พระลอง
คำประสม[แก้ไข]
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ลอง, ภาษาลาว ລອງ (ลอง), ภาษาคำเมือง ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาเขิน ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦸᧂ (ลอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪩꪮꪉ (ลอง), ภาษาเขมร លង (ลง)
คำกริยา[แก้ไข]
ลอง (คำอาการนาม การลอง)
- กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอย่างไร
- ลองชิมผลไม้ว่าจะมีรสชาติอย่างไร
- กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอะไรหรือใช่หรือไม่
- ลองชิมก้อนขาว ๆ ว่าเป็นเกลือหรือน้ำตาล
- ทดสอบความสามารถหรือคุณภาพว่าพอดีหรือเหมาะสมหรือไม่
- ลองเสื้อ
- ลองแว่น
- ลองรองเท้า
- ลองกำลัง
- ลองรถ
- หยั่งท่าที
- ลองชวนเขาไปเที่ยวซิ
- ลองเกี้ยวเขาดู
คำประสม[แก้ไข]
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
คำวิสามานยนาม[แก้ไข]
ลอง
- ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดแพร่
ภาษาเลอเวือะตะวันออก[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lɔŋ/
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
ลอง
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *laŋ
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ลอง
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɔːŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- คำวิสามานยนามภาษาไทย
- ภาษาไทย:อำเภอในไทย
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำกริยาภาษาเลอเวือะตะวันออก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- คำคุณศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออก