ข้ามไปเนื้อหา

ลอง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ล่อง และ ล้อง

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ลอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlɔɔng
ราชบัณฑิตยสภาlong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lɔːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

ลอง

  1. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน
    ลองพระสุพรรณราช
  2. สิ่งที่ทำขึ้นสำหรับใส่ศพนั่ง รูปทรงกระบอก ก้นสอบ ปากผาย มีฐานและฝาทรงมัณฑ์ ทำด้วยเงินหรือทองแดง ใช้ทรงพระบรมศพ พระศพ หรือศพ ตั้งอยู่ในพระโกศหรือโกศ
การใช้
[แก้ไข]

(2) ราชาศัพท์ใช้ว่า พระลอง

คำประสม
[แก้ไข]
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ลอง, ภาษาลาว ລອງ (ลอง), ภาษาคำเมือง ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาเขิน ᩃᩬᨦ (ลอง), ภาษาไทลื้อ ᦟᦸᧂ (ลอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪩꪮꪉ (ลอง), ภาษาเขมร លង (ลง)

คำกริยา

[แก้ไข]

ลอง (คำอาการนาม การลอง)

  1. กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอย่างไร
    ลองชิมผลไม้ว่าจะมีรสชาติอย่างไร
  2. กระทำอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อให้รู้ว่าเป็นอะไรหรือใช่หรือไม่
    ลองชิมก้อนขาว ๆ ว่าเป็นเกลือหรือน้ำตาล
  3. ทดสอบความสามารถหรือคุณภาพว่าพอดีหรือเหมาะสมหรือไม่
    ลองเสื้อ
    ลองแว่น
    ลองรองเท้า
    ลองกำลัง
    ลองรถ
  4. หยั่งท่าที
    ลองชวนเขาไปเที่ยวซิ
    ลองเกี้ยวเขาดู

คำประสม

[แก้ไข]
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]

คำวิสามานยนาม

[แก้ไข]

ลอง

  1. ชื่ออำเภอหนึ่งในจังหวัดแพร่

ภาษาเลอเวือะตะวันออก

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

ลอง

  1. ไหล

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม *laŋ

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ลอง

  1. ดำ