ไคล

ดูเพิ่ม: ไคล้

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ไคฺล
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	klai
	ราชบัณฑิตยสภา	khlai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰlaj˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับลาว ໄຄ (ไค)

คำนาม

ไคล

1. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า

   ขี้ไคล

   เหงื่อไคล

2. ตะไคร่น้ำ

   ปูกินไคล

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ไคล

1. (ร้อยกรอง) ไป

รากศัพท์ 3

คำกริยา

ไคล (คำอาการนาม การไคล)

1. (ล้าสมัย) ทำให้คลาย ให้อ่อน หรือให้หย่อน โดยใช้นิ้วมือหรือฝ่ามือเป็นต้นคลึงไปมา