ເຟື້ອງ

ดูเพิ่ม: ເຟືອງ

ภาษาลาว

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับไทย เฟื้อง, อีสาน เฟื้อง, คำเมือง ᨼᩮᩬᩥ᩶ᨦ (เฟอิ้ง), เขิน ᨼᩮᩨ᩠᩶ᨦ (เฟื้ง)

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [fɯːə̯ŋ˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [fɯːə̯ŋ˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ເຟື້ອງ
• สัมผัส: -ɯːə̯ŋ

คำนาม

ເຟື້ອງ • (เฟื้อง)

1. เฟื้อง (หน่วยเงินตรา)
2. ส่วนหนึ่งของถ้วยหรือหม้อที่แตกออกจากกัน