os

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ไปยังการนำทาง ไปยังการค้นหา

ภาษาละติน[แก้ไข]

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

จากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *ōs, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₃éh₁os. ร่วมเชื้อสายกับภาษาHittite 𒀀𒄿𒅖 (aiš), ภาษาสันสกฤต आस् (อาสฺ), ภาษาไอริชเก่า á.

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ōs ก. (สัมพันธการก ōris); การผันรูปที่สาม

  1. ปาก
  2. หน้า, หัว
  3. (ร้อยกรอง) คำพูด
  4. ทางเข้า
การผันรูป[แก้ไข]

การผันรูปที่สาม neuter i-stem

การก เอกพจน์ พหูพจน์
กรรตุการก
(nominative)
ōs ōra
สัมพันธการก
(genitive)
ōris ōrium
ōrum
สัมปทานการก
(dative)
ōrī ōribus
กรรมการก
(accusative)
ōs ōra
อปาทานการก
(ablative)
ōre ōribus
สัมโพธนการก
(vocative)
ōs ōra
ลูกคำ[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

ossa manūs (bones of the hand)

จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₃ésth₁ (กระดูก), *h₂óst. ร่วมเชื้อสายกับภาษากรีกโบราณ ὀστέον, ภาษาสันสกฤต अस्थि (อสฺถิ) และภาษาอาร์มีเนียเก่า ոսկր (ฝอ̂ซกร).

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

os ก. (สัมพันธการก ossis); การผันรูปที่สาม

  1. กระดูก
  2. วงปีข้างในของไม้
  3. ส่วนที่แข็งที่สุดขแงต้นไม้
  4. กรอบของการสนทนา
การผันรูป[แก้ไข]

การผันรูปที่สาม neuter i-stem

การก เอกพจน์ พหูพจน์
กรรตุการก
(nominative)
os ossa
สัมพันธการก
(genitive)
ossis ossium
สัมปทานการก
(dative)
ossī ossibus
กรรมการก
(accusative)
os ossa
อปาทานการก
(ablative)
osse ossibus
สัมโพธนการก
(vocative)
os ossa
ลูกคำ[แก้ไข]
คำที่เกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำสืบทอด[แก้ไข]
  • อารากอน: güeso
  • Aromanian: os
  • อัสตูเรียส: güesu
  • กาตาลา: os
  • แดลเมเชีย: vuas
  • ฝรั่งเศส: os
  • ฟรียูลี: vues
  • กาลิเซีย: óso
  • Istriot: uosso
  • Istro-Romanian: os
  • อิตาลี: osso
  • Megleno-Romanian: uos
  • มีรังดา: uosso
  • อุตซิตา: òs
  • โปรตุเกส: osso
  • โรมาเนีย: os
  • โรมานช์: ies, oss
  • ซาร์ดิเนีย: ossu
  • ซิซิลี: ossu
  • สเปน: hueso
  • เวเนโต: oso

อ้างอิง[แก้ไข]

ภาษาสเปน[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาละติน vos

การออกเสียง[แก้ไข]

คำสรรพนาม[แก้ไข]

os สัมปทานการก, กรรมการก

  1. รูปสัมปทานการกของvosotros, vosotras
  2. รูปกรรมการกของvosotros, vosotras

ดูเพิ่ม[แก้ไข]

ภาษาฝรั่งเศส[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

จากภาษาฝรั่งเศสเก่า os, จากภาษาละติน ossum, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *h₃ésth₁ (กระดูก), *h₂óst.

การออกเสียง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

os ช. (พหูพจน์ os)

  1. กระดูก

ลูกคำ[แก้ไข]

อ่านเพิ่ม[แก้ไข]

การสลับอักษร[แก้ไข]