ข้ามไปเนื้อหา

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
U+0E02, ข
THAI CHARACTER KHO KHAI

[U+0E01]
Thai
[U+0E03]
ดูเพิ่ม: ข., ขี่, ขี้, ขู, และ ขู่

ภาษาร่วม

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

ตัวอักษร

[แก้ไข]

  1. พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /kʰ/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /q/

ภาษาไทย

[แก้ไข]
วิกิพีเดียภาษาไทยมีบทความเกี่ยวกับ:
Wikipedia

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ขอขอ-ไข่
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ̌ɔkɔ̌ɔ-kài
ราชบัณฑิตยสภาkhokho-khai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔː˩˩˦/(สัมผัส)/kʰɔː˩˩˦.kʰaj˨˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

ตัวอักษร

[แก้ไข]

  1. พยัญชนะตัวที่ 2 เรียกว่าไข่ เป็นอักษรสูง ใช้เป็นพยัญชนะต้น และเป็นตัวสะกดในมาตรากกหรือแม่กก เช่น มุข เลข