ข้ามไปเนื้อหา

ชื่อ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ดูเพิ่ม: ชอ และ ช่อ

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɟɤːᴮ, จากภาษาจีนยุคกลาง 字 (MC dziH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาปักษ์ใต้ ฉือ, ภาษาอีสาน ซื่อ, ภาษาลาว ຊື່ (ซื่), ภาษาคำเมือง ᨩᩨ᩵ (ชื่), ภาษาไทลื้อ ᦋᦹᧈ (ชื่), ภาษาไทดำ ꪋꪳ꪿ (จึ่̱), ภาษาไทใหญ่ ၸိုဝ်ႈ (จึ้ว), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜤𑜈𑜫 (ฉึว์) หรือ 𑜋𑜥 (ฉู), ภาษาจ้วงใต้ cwh (ซื่อ)

การออกเสียง

[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์		ชื่อ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chʉ̂ʉ
	ราชบัณฑิตยสภา	chue
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰɯː˥˩/^{(สัมผัส)}

คำนาม

[แก้ไข]

ชื่อ

คำ ที่ตั้ง ขึ้น สำหรับ เรียก คน สัตว์ สถานที่ และ สิ่งของ โดย ทั่ว ๆ ไป หรือโดยเฉพาะ เจาะจง
เกียรติยศ
มีชื่อ

เสียชื่อ

คำสืบทอด

[แก้ไข]

→ ญัฮกุร: จือ่

ลูกคำ

[แก้ไข]

คำพ้องความ

[แก้ไข]

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำที่ใช้เรียกสิ่งต่าง ๆ ทั่วไปหรือเฉพาะ

เขมร: ឈ្មោះ (km) (ฌฺโมะ)
คำเมือง: ᨩᩨ᩵ (ชื่)
ซามัว: igoa
ดัตช์: naam (nl) ช. (นาม)
ไทดำ: ꪋꪳ꪿ (blt) (จึ่̱)
ไทลื้อ: ᦋᦹᧈ (ชื่)
ไทใหญ่: ၸိုဝ်ႈ (จึ้ว)
ตูวาลู: igoa
ทิเบต: མིང (มิง)
บาลี: นาม
ฝรั่งเศส: nom (fr) ช. (น็อง)
พม่า: အမည် (my) (อมญ์), နာမည် (my) (นามญ์)
ฟินแลนด์: nimi (fi) (คน), nimitys (fi) (สิ่งของ)
มาเลเซีย: nama (ms)
เยอรมัน: Name (de) ช.
ละติน: nōmen (la) ก.
ลาว: ຊື່ (ซื่), ນາມ (นาม)
สเปน: nombre (es) ช.
สวีเดน: namn (sv) ก.
สันสกฤต: नामन् (sa) ก. (นามนฺ)
อังกฤษ: name (en) (เนม)
อาหม: 𑜋𑜢𑜤𑜈𑜫 (ฉึว์), 𑜋𑜥 (ฉู)
อิตาลี: nome (it) ช.
อินโดนีเซีย: nama (id)
อีสาน: ซื่อ
เวียดนาม: tên (vi)
เอสเปรันโต: nomo (eo)
ไอริช: ainm (ga) ช.
อุยกูร์: ئات (ug) (อาต), ئىسىم (ug) (อีซีม)
ฮาวาย: inoa
ฮินดี: नाम (hi) ช. (นาม)

เข้าถึงจาก "https://th.wiktionary.org/w/index.php?title=ชื่อ&oldid=2188895"

หมวดหมู่:

หมวดหมู่ที่ซ่อนอยู่: