ปุ๋ย

ดูเพิ่ม: ปย. และ ปุย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปุ๋ย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpǔi
	ราชบัณฑิตยสภา	pui
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/puj˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากแต้จิ๋ว 肥 (bui5, “อ้วน; อุดมสมบูรณ์; ปุ๋ย”); ร่วมรากกับ พี

คำนาม

ปุ๋ย

1. สิ่งที่ใส่ลงไปในดินหรือให้ธาตุอาหารพืชหนึ่งหรือหลายธาตุ

รากศัพท์ 2

คำกริยาวิเศษณ์

ปุ๋ย

1. อาการที่เชือกขาดไปโดยง่ายดาย

   ขาดปุ๋ย

2. อาการที่หลับง่ายดายอย่างสบาย

   หลับปุ๋ย