ข้ามไปเนื้อหา

สังขาร

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สงฺขาร

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาบาลี สงฺขาร; เทียบภาษาสันสกฤต संस्कार (สํสฺการ)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์สัง-ขาน[เสียงสมาส]
สัง-ขา-ระ-
[เสียงสมาส]
สัง-ขาน-ระ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎng-kǎansǎng-kǎa-rá-sǎng-kǎan-rá-
ราชบัณฑิตยสภาsang-khansang-kha-ra-sang-khan-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saŋ˩˩˦.kʰaːn˩˩˦/(สัมผัส)/saŋ˩˩˦.kʰaː˩˩˦.ra˦˥.//saŋ˩˩˦.kʰaːn˩˩˦.ra˦˥./

คำนาม

[แก้ไข]

สังขาร

  1. (ทั่วไป, ศาสนาพุทธ) ร่างกาย, ตัวตน, สิ่งที่ประกอบและปรุงแต่งขึ้นเป็นร่างกายและจิตใจรวมกัน
    สังขารร่วงโรย
    สังขารไม่เที่ยง
  2. (ศาสนาพุทธ) ความคิด เป็นขันธ์ 1 ในขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
  3. (ภาษาปาก, สแลง) ศพ
    ลูกศิษย์ตะลึง สังขารหลวงปู่สาย มรณภาพ 4 ปี ไม่เน่า

คำกริยา

[แก้ไข]

สังขาร

  1. ตาย
    ถึงซึ่งสังขาร