ขันธ์
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี ขนฺธ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂັນ (ขัน), ภาษาไทลื้อ ᦃᧃ (ฃัน), ภาษาเขมร ខន្ធ (ขนฺธ)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขัน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khan | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰan˩˩˦/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนาม
[แก้ไข]ขันธ์