วิญญาณ

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาบาลี วิญฺาณ

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล: [wĩn˧.jä̃ːn˧]
• คำอ่านภาษาไทย: วิน-ยาน
• สัทอักษรสากล: [wĩn˧.jäː˧.näʔ˥]
• คำอ่านภาษาไทย: วิน-ยา-นะ (คำอุปสรรค)
• สัทอักษรสากล: [wĩn˧.jä̃ːn˧.näʔ˥]
• คำอ่านภาษาไทย: วิน-ยาน-นะ (คำอุปสรรค)

คำนาม

วิญญาณ, วิญญาณ-

1. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่
2. (ศาสนาพุทธ) ความรับรู้, เป็นขันธ์ 1 ในขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

   จักษุวิญญาณ
   

   ความรับรู้ทางตา

   โสตวิญญาณ
   

   ความรับรู้ทางหู

3. โดยปริยายหมายถึงจิตใจ

   มีวิญญาณนักสู้

   มีวิญญาณศิลปิน