วิญญาณ

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• วิญญาณ์

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาบาลี วิญฺญาณ; เทียบภาษาสันสกฤต विज्ञान (วิชฺญาน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		วิน-ยาน	[เสียงสมาส] วิน-ยา-นะ-	[เสียงสมาส] วิน-ยาน-นะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	win-yaan	win-yaa-ná-	win-yaan-ná-
	ราชบัณฑิตยสภา	win-yan	win-ya-na-	win-yan-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/win˧.jaːn˧/(สัมผัส)	/win˧.jaː˧.na˦˥./	/win˧.jaːn˧.na˦˥./

คำนาม

วิญญาณ

1. สิ่งที่เชื่อกันว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต เมื่อตายจะออกจากกายล่องลอยไปหาที่เกิดใหม่ (คำลักษณนาม ดวง)
2. (ศาสนาพุทธ) ความรับรู้, เป็นขันธ์ 1 ในขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ

   จักษุวิญญาณ

   ความรับรู้ทางตา

   โสตวิญญาณ

   ความรับรู้ทางหู

3. โดยปริยายหมายถึงจิตใจ

   มีวิญญาณนักสู้

   มีวิญญาณศิลปิน

คำแปลภาษาอื่น

สิ่งที่จับต้องไม่ได้ที่เชื่อว่ามีอยู่ในกายเมื่อมีชีวิต

• คำเมือง: ᩅᩥᨬ᩠ᨬᩣ᩠ᨱ (nod) (วิญญาณ)
• ดัตช์: ziel (nl) ญ. (ซีล)
• ไทดำ: ꪠꪲꪄꪺꪙ (blt) (ฝิฃัวน)
• ไทใหญ่: ဝီႉၺဵၼ်ႇ (shn) (วี๎เญ่น)
• ฟรีเชียตะวันตก: siel (fy) ร., siele (fy) ร.
• ลาว: ວິນຍານ (lo) (วินย̃าน)
• สเปน: alma (es) ช. (อัลมา)
• อังกฤษ: soul (en) (โซล), spirit (en) (สปิริต)