เขียง
ดูเพิ่ม: เขย่ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้) ขยง
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *χiəŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂຽງ (ขย̂ง), คำเมือง ᨡ᩠ᨿᨦ (ขยง), เขิน ᨡ᩠ᨿᨦ (ขยง), ไทลื้อ ᦵᦃᧂ (เฃง), ไทใหญ่ ၶဵင် (เขง), ไทใต้คง ᥑᥥᥒᥴ (เฃ๋ง), จ้วง gieng (เกียง), จ้วงแบบจั่วเจียง kieng (เขียง)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | เขียง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐiang |
| ราชบัณฑิตยสภา | khiang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯ŋ˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เขียง