ข้ามไปเนื้อหา

เล่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: เลน และ เล็น

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫຼິ້ນ (หลิ้น) หรือ ເຫຼັ້ນ (เหลั้น), ภาษาคำเมือง ᩉᩮ᩠ᩃ ᩶ᩁ (เหล ้ร), ภาษาไทใหญ่ လဵၼ်ႈ (เล้น), ภาษาไทดำ ꪹꪩꪸ꪿ꪙ (เลย่̂น), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜃𑜫 (ลิน์)

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
เล็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlên
ราชบัณฑิตยสภาlen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/len˥˩/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

เล่น (คำอาการนาม การเล่น)

  1. ทำเพื่อสนุกหรือผ่อนอารมณ์
    เล่นเรือ
    เล่นดนตรี
  2. แสดง
    เล่นโขน
    เล่นละคร
    เล่นงานเหมา
  3. สาละวนหรือหมกมุ่นอยู่กับสิ่งใดด้วยความเพลิดเพลินเป็นต้น
    เล่นกล้วยไม้
  4. สะสมของเก่าพร้อมทั้งศึกษาหาความเพลิดเพลินไปด้วย
    เล่นเครื่องลายคราม
    เล่นพระเครื่อง
    เล่นแสตมป์
  5. พนัน
    เล่นม้า
    เล่นมวย
  6. ร่วมด้วย, เอาด้วย
    งานนี้ขอเล่นด้วยคน
    เรื่องคอขาดบาดตาย เขาคงไม่เล่นด้วย
  7. (ภาษาปาก, สแลง) ทำร้าย
    อวดดีนัก เล่นเสีย 2 แผลเลย
  8. (ภาษาปาก, สแลง) กิน
    หิวมาก เลยเล่นข้าวเสีย 3 จาน
  9. (ภาษาปาก, สแลง) เสพ (ยาเสพติด)

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

เล่น

  1. อาการที่ทำหรือพูดอย่างไม่เอาจริง, เล่น ๆ ก็ว่า
    กินเล่น
    พูดเล่น

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

เล่น (คำอาการนาม ก๋ารเล่น หรือ ก๋านเล่น)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩉᩖᩮ᩶ᩁ (หเล้ร)