ครึน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຄຶນ (คึน)/ຄືນ (คืน), ภาษาคำเมือง ᨣᩕᩨ᩠ᨶ (ครืน), ภาษาเขิน ᨤᩨ᩠ᨶ (ฅืน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | คฺรึน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | krʉn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khruen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰrɯn˧/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | คฤนถ์ | |
คำนาม
[แก้ไข]ครึน