คุ
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | คุ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kú |
ราชบัณฑิตยสภา | khu | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰuʔ˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
คุ (คำอาการนาม การคุ)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
คำกริยา[แก้ไข]
คุ (คำอาการนาม การคุ)
ภาษาญ้อ[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเขมร គ្រុះ (คฺรุะ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ครุ, ภาษาอีสาน คุ, ภาษาลาว ຄຸ (คุ)
คำนาม[แก้ไข]
คุ
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาเขมร គ្រុះ (คฺรุะ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ครุ, ภาษาลาว ຄຸ (คุ), ภาษาญ้อ คุ
คำนาม[แก้ไข]
คุ
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/uʔ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาญ้อที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาญ้อ
- คำนามภาษาญ้อ
- ศัพท์ภาษาอีสานที่รับมาจากภาษาเขมร
- คำหลักภาษาอีสาน
- คำนามภาษาอีสาน
- ภาษาอีสาน terms with redundant head parameter