ขอน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂອນ (ขอน)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ขอน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ̌ɔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔːn˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ขอน
คำลักษณนาม
[แก้ไข]ขอน
- ลักษณนามเรียกข้างหนึ่งของกำไลที่เป็นคู่
- กำไลขอนหนึ่ง
- ลักษณนามของสังข์
- สังข์ขอนหนึ่ง
- สังข์ ๒ ขอน
- ลักษณนามของไพ่ตองว่า สำรับหนึ่งหรือชุดหนึ่งมี ๒ ขอน
ภาษาอีสาน
[แก้ไข]คำลักษณนาม
[แก้ไข]ขอน
- ข้าง (รองเท้า)