ขอน

ดูเพิ่ม: ข่อน และ ข้อน

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຂອນ (ขอน), ไทดำ ꪄꪮꪙ (ฃอน)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ขอน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kɔ̌ɔn
	ราชบัณฑิตยสภา	khon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɔːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ขอน

1. ท่อนไม้ใหญ่ที่ยังไม่ได้ถากกล่อมให้เป็นรูปที่ต้องการ

คำลักษณนาม

ขอน

1. ลักษณนามเรียกข้างหนึ่งของกำไลที่เป็นคู่

   กำไลขอนหนึ่ง

2. ลักษณนามของสังข์

   สังข์ขอนหนึ่ง

   สังข์ ๒ ขอน

3. ลักษณนามของไพ่ตองว่า สำรับหนึ่งหรือชุดหนึ่งมี ๒ ขอน

ภาษาอีสาน

คำลักษณนาม

ขอน

1. ข้าง (รองเท้า)