ขอน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂອນ (ขอน)
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ขอน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kɔ̌ɔn |
| ราชบัณฑิตยสภา | khon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɔːn˩˩˦/(สัมผัส) | |
คำนาม[แก้ไข]
ขอน
คำลักษณนาม[แก้ไข]
ขอน
- ลักษณนามเรียกข้างหนึ่งของกำไลที่เป็นคู่
- กำไลขอนหนึ่ง
- ลักษณนามของสังข์
- สังข์ขอนหนึ่ง
- สังข์ ๒ ขอน
- ลักษณนามของไพ่ตองว่า สำรับหนึ่งหรือชุดหนึ่งมี ๒ ขอน
ภาษาอีสาน[แก้ไข]
คำลักษณนาม[แก้ไข]
ขอน
- ข้าง (รองเท้า)