ทูต

ดูเพิ่ม: ทต.

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• ฑูต (เลิกใช้, สะกดผิด)

รากศัพท์

ยืมมาจากสันสกฤต दूत (ทูต) หรือบาลี ทูต

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ทูด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	tûut
	ราชบัณฑิตยสภา	thut
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tʰuːt̚˥˩/(สัมผัส)

คำนาม

ทูต

1. ผู้นำข้อความไปแจ้งทั้ง 2 ฝ่าย, ผู้รับใช้ไปเจรจาแทน, ผู้สื่อสาร
2. ผู้ที่ได้รับมอบหมายให้เป็นผู้แทนไปยังต่างประเทศ เพื่อเจรจาหรือเจริญสัมพันธไมตรีเป็นทางราชการ