บะหมี่

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากหมิ่นใต้ 肉麵 ร่วมเชื้อสายกับลาว ບະໝີ່ (บะหมี่)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		บะ-หฺมี่	บ๊ะ-หฺมี่
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bà-mìi	bá-mìi
	ราชบัณฑิตยสภา	ba-mi	ba-mi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ba˨˩.miː˨˩/(สัมผัส)	/ba˦˥.miː˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

บะหมี่

1. ชื่ออาหารชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งสาลี เป็นเส้นเล็ก ๆ มีสีเหลือง ลวกสุกแล้วปรุงด้วยเครื่องมีหมูเป็นต้น
2. (ภาษาปาก, สแลง, ขำขัน) กะหรี่, โสเภณี