วสุ

ดูเพิ่ม: วีส

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• พสุ

รากศัพท์

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต वसु (วสุ) หรือภาษาบาลี วสุ

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วะ-สุ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wá-sù
	ราชบัณฑิตยสภา	wa-su
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/wa˦˥.suʔ˨˩/(สัมผัส)

คำนาม

วสุ

1. (ภาษาหนังสือ, ร้อยกรอง) ทรัพย์, สมบัติ, ความมั่งมี

คำวิสามานยนาม

วสุ

1. ชื่อเทวดาหมู่หนึ่งมี 8 องค์ด้วยกัน เป็นบริวารของพระอินทร์