ยับ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ยั̄บ, ยิบ, ยีบ, ยุบ, ยุ่บ, และ ยฺุบ

ภาษาไทย[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ยับ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงyáp
ราชบัณฑิตยสภาyap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/jap̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง yaep (ยับ-เก็บ กำ จับ ถือ)

คำกริยา[แก้ไข]

ยับ (คำอาการนาม การยับ)

  1. (โบราณ) เก็บ

คำนาม[แก้ไข]

ยับ

  1. (โบราณ) เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนานโดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ยับ (คำอาการนาม การยับ หรือ ความยับ)

  1. ย่น, ยู่ยี่
    ผ้ายับ
    เสื้อยับ
    กระดาษยับ
  2. อาการซึ่งแสดงความเสียหายมาก หรือเสียรูปจนถึงช้ำชอก พังทลาย ป่นปี้ ปู้ยี่ปู้ยำ ยู่ยี่ เป็นต้น
    รถถูกชนยับ
    บ้านพังยับ

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ยับ (คำอาการนาม การยับ)

  1. ขย้ำ

รากศัพท์ 4[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง yaeb (อยับ-มีแสงแวบๆ กระพริบ)

คุณศัพท์[แก้ไข]

ยับ (คำอาการนาม ความยับ)

  1. มีแสงแวบ ๆ, ยิบ